De hardheid van staal, opgevat als de weerstand tegen blijvende vervorming door indrukking, kan worden vastgesteld door het meten van de afmeting(en) van op gestandaardiseerde manieren veroorzaakte indrukkingen.
De hardheid van staal, opgevat als de weerstand tegen blijvende vervorming door indrukking, kan worden vastgesteld door het meten van de afmeting(en) van op gestandaardiseerde manieren veroorzaakte indrukkingen.
Veelgebruikte standaarden om de hardheid van staal te meten zijn Brinell (HB) en Vickers (HV). Bij het meten volgens Brinell wordt een gehard-stalen kogel met een gestandaardiseerde diameter (veelal 10,0 mm) gebruikt om een indrukking te maken in het te onderzoeken materiaal. De diameter van de (bolvormige) indrukking is een maat voor de hardheid. Bij het meten volgens Vickers wordt een vierzijdige piramide in het materiaal gedrukt. De indrukking die daardoor aan het oppervlak ontstaat heeft de vorm van een vierkant. Door m.b.v. een microscoop daarvan de afmetingen en daarmee de oppervlakte van dit vierkant te bepalen wordt de mate van de hardheid volgens Vickers (HV) bepaald.